مقدمه:
بر اساس پیش بینی های سازمان جهانی جهانگردی،تا سال 2000 و بعد از آن تعداد جهانگردان به 650 میلیون نفر بالغ خواهد شد. ثبت شرکت حال آنکه جمعیت جهان در سال 1000 میلادی،فقط 500 میلیون نفر بوده است.در سال 1993،علی رغم رکود اقتصادی جهانی،تعداد جهانگردان به 500 میلیون نفر رسید.درآمدهای حاصل از بخش جهانگردی نیز به 304 میلیارد دلار رسید.این مبلغ،نمایانگر 8% صادرات کالاهای تجاری و 30%صادرات خدمات است.در میان صادرات کالاها و خدمات،جهانگردی مکان اول جدول را به خود اختصاص داد و بالاتر از صادرات نفت،موتورسیکلت و تجهیزات الکترونیک قرار گرفت.بنابر پیش بینی های سازمان جهانی جهانگردی تعداد جهانگردان بین المللی،در پایان دهه 1990 م.تا 8/3% و در پایان دهه اول قرن بیست و یکم،تا کمی بیش از 5/3% افزایش خواهد داشت.(سازمان جهانی جهانگردی-1994)

در عصر کنونی،ایجاد شبکه های حمل و نقل هوایی،زمینی،دریایی باعث رشد مسافرت های داخلی و خارجی شده است. در واقع،رشد اقتصادی،افزایش درآمدها،توسعه شبکه های حمل و نقل سریع و ارزان،وجود وقت آزاد بیشتر برای مردم،همگی شرایطی را به وجود آورده که باعث رشد بازاریابی در بخش جهانگردی شده است.به همین دلیل شرکت های بزرگ مسافربری بین المللی،اتوبوسرانی وغیره تشکیل شدند که مخصوصاَ دخالت زیادی در زندگی انسان دارند و قاعدتاَ باید تحت نظم معینی درآیند.
در ذیل،به نحوه ی صدور مجوز ثبت شرکت مسافربری بین المللی می پردازیم. خاطر نشان می شویم،شما سروران ارجمند در صورت نیاز به هر گونه مشاوره می توانید با کارشناسان ما در فکر برتر تماس حاصل نمایید.مشاورین حقوقی ما با تسلط کاملی که به قوانین و اصول حقوقی دارند، به شما کمک خواهند کرد تا تصمیمات صحیح تری اتخاذ نمایید.

• صدور مجوز ثبت شرکت مسافربری بین المللی

با عنایت به بند «13» ماده ی (7) قانون تغییر نام وزارت راه به وزارت راه و ترابری مصوب 1353 و ماده ی (34)آئین نامه ی اجرایی قانون احداث پروژه های عمرانی بخش راه و ترابری از طریق مشارکت بانک ها و سایر منابع پولی و مالی کشور مصوب1367، موضوعات فعالیت مربوط به حمل و نقل مسافر نیاز به اخذ مجوز از وزارت راه و شهرسازی(سازمان حمل و نقل و پایانه های کشور) دارد.لازم به توضیح است موضوع شرکت منحصراَ می بایست مسافربری بین المللی جاده ای باشد و برای تعیین نام شرکت باید قبلاَ مراتب با واحد صدور مجوز هماهنگ گردد.

• شرایط درخواست مجوز تاسیس شرکت مسافربری بین المللی:

1-معرفی مدیر عامل با شرایط ذیل
1.1ایرانی الاصل و مقیم ایران بودن
1.2تاهل
1.3تدین و عاملیت به احکام اسلام
1.4نداشتن سوء پیشینه
1.5سلامت و عدم اعتیاد به مواد مخدر
1.6انجام خدمت سربازی یا داشتن برگ معافیت دائم
1.7داشتن حداقل 30 و حداکثر 55 سال سن در زمان انتخاب
1.8داشتن مدرک تحصیلی لیسانس ترجیحاَ در رشته های فنی،مدیریت،اقتصاد
1.9داشتن حداقل یک سال تجربه مفید در امور مدیریت حمل و نقل که به یکی از راه های ذیل احراز خواهد شد:
الف)تایید سازمان یا وزارتخانه مربوط برای سابقه کار دولتی
ب)تایید سازمان تامین اجتماعی مبنی بر پرداخت حق بیمه
ج)روزنامه رسمی کشور
1.10عدم اشتغال به کار در سازمان ها و مراکز دولتی یا وابسته به دولت و نیز عدم اشتغال به کار مشابه در سایر شرکت ها
2-سپردن تعهد رسمی برای انجام امور ذیل:
2.1 ارائه تعهد رسمی از طرف هیات موسس مبنی بر ثبت شرکت حداکثر ظرف مدت 15 روز
2.2ارائه تعهد رسمی مبنی بر اینکه ثبت شرکت عیناَ بنا بر مدارک مورد تایید وزارت راه و ترابری (واحد مربوط) صورت گیرد.
2.3 ارائه تعهد رسمی مبنی بر اینکه پس از ثبت شرکت یک نسخه کامل از مدارک ثبتی و آگهی تاسیس را که به تایید اداره ثبت شرکت ها رسیده باشد به وزارت راه و ترابری( واحد مربوط) تحویل دهد.
2.4ارائه تعهد رسمی مبنی بر اینکه پس از انجام تشریفات ثبت شرکت ظرف مدت تعیین شده توسط وزارت راه و ترابری شروع به ساختمان یا تاسیس و تجهیز پایانه بر اساس طرح تصویب شده کند و پس از تکمیل و تجهیز آن،آمادگی خود را برای شروع بهره برداری،کتباَ به وزارت راه و ترابری ( واحد مربوط) اعلام کند.
2.5 ارائه تعهد رسمی مبنی بر اینکه در شهرهایی که پایانه عمومی مسافربری وجود دارد شرکت مسافربری موظف است در صورت فعالیت در محدوده شهر،فعالیت های خود را در پایانه شهر متمرکز کند.
2.6 ارائه تعهد رسمی مبنی بر قبول و اجرای کلیه دستورالعمل های صادره در زمینه ترابری بین المللی جاده ای از سوی وزارت راه و ترابری و سایر مقررات و دستورالعمل های مربوط و ارائه اطلاعات لازم بنا به درخواست وزارت مذکور
2.7 ارائه تعهد رسمی مبنی بر تامین تاسیسات و تجهیزات مورد نیاز در مدتی که از سوی وزارت راه و ترابری اعلام خواهد شد.(در شهرهایی که فاقد پایانه است)
2.8 ارائه تعهد رسمی مبنی بر کسب نظر موافق معاونت حمل و نقل جاده ای ( واحد مربوط) در زمینه تغییرات شرکت قبل از ارائه به اداره ثبت شرکت ها
3-ارائه اسناد مربوط به پنج دستگاه اتوبوس ملکی به نام هر یک از اعضاء شرکت در شرف تاسیس(مدیر عامل،اعضاء هیات مدیره،سهامداران)
4-ارائه تعهد رسمی مبنی بر ارسال اسناد پنج دستگاه اتوبوس استیجاری به نام شرکت بعد از ثبت شرکت
5-ارسال دو نسخه پیش نویس اساسنامه
6-ارسال دو نسخه پیش نویس شرکت نامه( به جز شرکت های سهامی عام و خاص)
7-ارسال دو نسخه پیش نویس اظهارنامه که متضمن تاییدیه اداره ثبت شرکت ها مبنی بر انتخاب نام مناسب ایرانی و غیر مشابه باشد.
8-ارسال دو نسخه اولین صورتجلسه مجمع عمومی موسس مبنی بر انتصاب مدیر عامل و معرفی امضاهای مجاز
9- اعضاء هیات مدیره باید دارای شرایط ذیل باشند:
9.1 ایرانی الاصل و مقیم ایران بودن
9.2 تدین و عاملیت به احکام اسلام
9.3 نداشتن  سوء پیشینه
9.4 سلامت و عدم اعتیاد به مواد مخدر
9.5 انجام خدمت سربازی یا داشتن کارت معافیت دائم از خدمت
10-ارائه اسناد معتبر کار
پس از ارسال مدارک فوق،سهامداران و مدیر عامل و اعضاء هیات مدیره می بایست  ظرف 10 روز جهت تنظیم فرم حضور در ایران با در دست داشتن مدارک مورد نیاز- 2 قطعه عکس به همراه تصویر و اصل شناسنامه – به معاونت حمل و نقل جاده ای واحد مربوطه مراجعه کنند.
پس از مورد تایید قرار گرفتن مدارک ثبتی و دفتر کار و واریز مبلغ پانصد هزار ریال به حساب بانک ملی ایران، با صدور مجوز ثبت شرکت موافقت خواهد شد.

هر گونه ترکیب خطوط یا رنگ ها و هرگونه شکل سه بعدی با خطوط،رنگ ها و یا بدون آن،به گونه ای که ترکیب یا شکل یک فرآورده صنعتی یا محصولی از صنایع دستی را تغییر دهد،طرح صنعتی است. ثبت شرکت طرح صنعتی تنها زمانی که جدید و یا اصیل باشد قابل ثبت است.یک طرح صنعتی زمانی جدید است که از طریق انتشار به طور محسوس و یا از طریق استفاده به هر نحو دیگر قبل از تاریخ تسلیم اظهارنامه یا بر حسب مورد قبل از حق تقدم اظهارنامه برای ثبت در هیچ نقطه ای از جهان برای عموم افشا نشده باشد.

• حقوق ناشی از ثبت طرح صنعتی،مدت اعتبار و تمدید آن به شرح ذیل می باشد:

الف-بهره برداری از هر طرح صنعتی که در ایران ثبت شده باشد،توسط اشخاص،مشروط به موافقت مالک آن است.
ب-بهره برداری از یک طرح صنعتی ثبت شده عبارت است از ساخت،فروش و وارد کردن اقلام حاوی آن طرح صنعتی،
ج-مالک طرح صنعتی ثبت شده،می تواند علیه شخصی که بدون موافقت او افعال مذکور در بند (ب) این ماده را انجام دهد یا مرتکب عملی شود که عادتاَ موجبات تجاوز آینده را فراهم آورد،در دادگاه اقامه دعوی نماید.
د-مدت اعتبار طرح صنعتی پنج سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه ثبت آن خواهد بود.این مدت را می توان برای دو دوره پنج ساله متوالی دیگر پس از پرداخت هزینه مربوط تمدید نمود.پس از انقضاء هر دوره که از پایان دوره شروع می شود،یک مهلت شش ماهه برای پرداخت هزینه تمدید گردیده است و همچنین جریمه تاخیر در نظر گرفته خواهد شد.
هر ذی نفع می تواند از دادگاه ابطال ثبت طرح صنعتی را درخواست نماید.در این صورت باید ثابت کند که یکی از شرایط مندرج در مواد 20 و 21 رعایت نشده است و یا کسی که طرح صنعتی به نام وی ثبت شده پدید آورنده آن طرح یا قائم مقام قانونی او نیست.

• مدارک مورد نیاز برای ثبت طرح صنعتی عبارت است از:

1-تکمیل دو نسخه اظهارنامه طرح صنعتی
اظهارنامه باید در فرم مخصوص و به زبان فارسی تنظیم شده و پس از ذکر تاریخ،توسط متقاضی یا نماینده قانونی وی امضاء شود.(ماده ی 68)
در صورتی که اسناد ضمیمه اظهارنامه و سایر اسناد مربوط،به زبان دیگری غیر از فارسی باشد،ارائه اصل مدارک مورد نیاز همراه با ترجمه عادی کامل آن ها الزامی است،مع ذلک اگر ترجمه کامل این مدارک برای متقاضی میسر نباشد می توان خلاصه آن ها را به فارسی ضمیمه نماید،مرجع ثبت در صورت لزوم می تواند در جریان بررسی اظهارنامه،ترجمه رسمی مدارک مذکور را مطالبه کند.چنانچه اصطلاحات فناوری و اطلاعات به کار رفته در اسناد مذکور،معادل فارسی نداشته باشند ذکر همان اصطلاحات کفایت می کند.
اظهارنامه طرح صنعتی وفق ماده ی 70،باید حاوی نکات زیر باشد:
-اسم،نشانی،کدپستی،شماره ملی،تابعیت و سمت متقاضی یا نماینده قانونی وی و در صورتی که متقاضی شخص حقوقی است،ذکر نام،نوع فعالیت،اقامتگاه،محل و شماره ثبت،تابعیت،مرکز اصلی و عنداللزوم هر شناسه دیگر الزامی است.
-اسم،اقامتگاه و کدپستی شخص یا اشخاصی که صلاحیت دریافت ابلاغ ها در ایران را دارند،در صورتی که متقاضی مقیم ایران نباشد.
-اسم و اقامتگاه طراح در صورتی که متقاضی همان طراح نباشد،
-ذکر کالا و طبقه ای که متقاضی درخواست ثبت طرح برای آن را دارد.
-تاریخ،محل و شماره اظهارنامه یا گواهی نامه طرح صنعتی در خارج،در صورت درخواست حق تقدم.
-تعیین ضمائم
تبصره 1-در صورت تسلیم اظهارنامه و سایر اسناد مربوط توسط اشخاص حقوقی،امضاء آن ها از طرف اشخاص مجاز ضروری است.
تبصره 2-اسم و نشانی متقاضی مقیم خارج از کشور علاوه بر فارسی باید به حروف لاتین باشد و با همان حروف نیز ثبت و آگهی شود.
2- مدارک مثبت هویت متقاضی و طراح؛(شامل کپی شناسنامه و کارت ملی برابر اصل شده برای اشخاص حقیقی و آگهی تاسیس و آخرین تغییرات جهت اشخاص حقوقی به صورت خوانا)
3- چنانچه طرح صنعتی دو بعدی باشد،5 نمونه از شکل یا تصویر گرافیکی یا 5 نمونه از طرح ترسیم شده به عنوان نمونه
4- چنانچه طرح صنعتی سه بعدی باشد،5 نمونه از شکل یا تصویر گرافیکی یا 5 نمونه از طرح ترسیم شده به عنوان نمونه
5- در طرح صنعتی سه بعدی،مرجع ثبت می تواند ماکتی از آن را به همراه اظهارنامه درخواست نماید.اندازه ماکتی که متقاضی از مدل طرح خود ارائه می دهد،باید حداکثر بیست در بیست در بیست سانتی متر و وزن آن حداکثر 2 کیلوگرم و از ماده ی بادوام و غیر فاسد شدنی باشد.
6- درخواست کتبی مبنی بر عدم ذکر اسم طراح به صورت اسکن شده و الصاق آن در پرونده الکترونیکی (چنانچه طراح نخواهد اسم وی ذکر شود).
7- رسید مربوط به پرداخت هزینه اظهارنامه و در صورتی که اظهارنامه شامل دو یا چند طرح صنعتی است رسید مربوط به پرداخت هزینه های اضافی
8- مدارک مربوط به حق تقدم که باید همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف 15 روز از آن تاریخ تسلیم شود.
در صورتی که متقاضی طبق ماده 9 قانون،درخواست حق تقدم کرده باشد،هنگام تقاضای ثبت طرح صنعتی باید درخواست خود را که حاکی از این حق باشد،به مرجع ثبت تسلیم نماید.این درخواست باید مشتمل بر نکات ذیل باشد:
1-تاریخ و شماره اظهارنامه اصلی
2-طبقه بندی بین المللی مرتبط با اظهارنامه اصلی
3-کشور یا کشورهایی که اظهارنامه اصلی در آن جا تسلیم شده است و چنانچه اظهارنامه منطقه ای یا بین المللی مبنای حق تقدم باشد؛ذکر ماخذ آن.
تاریخ اظهارنامه همان تاریخ تسلیم آن به اداره مالکیت صنعتی است،مشروط بر این که در زمان تسلیم،اظهارنامه حاوی کلیه اطلاعاتی باشد که شناسایی متقاضی و همچنین نمایش گرافیکی کالای متضمن طرح صنعتی را میسر سازد.
در صورتی که متقاضی مدعی دو یا چند اظهارنامه پیشین باشد،مدت حق تقدم از زمان مقدم ترین آن ها محاسبه می شود.
9- مدارک نمایندگی،در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی به عمل آید

• شرایط و مشخصات فنی تصاویر ارسالی

1- سایر تصاویر حداکثر A4 باشد وحتماَ بصورت عمودی اسکن شود.
2- در تصویر ارسالی طرح باید در یک زمینه ساده،به نحوی که قابل رویت باشد قرار گیرد.
3- تصویر کالا بصورت رنگی باشد و حداکثر حجم آن  KB500 باشد.

• مراحل ثبت طرح صنعتی

1-آماده نمودن مدارکی که در فوق ذکر شد.
2-ورود به سامانه  http://www.iripo.ssaa.ir و تکمیل اطلاعات خواسته شده
این مراحل عبارتست از:
1-مشخصات مالک،نماینده قانونی،دریافت کننده ابلاغ،مشخصات طرح و ...
2-بارگذاری ضمائم اظهارنامه (مدارک مثبت هویت حقیقی/حقوقی، تصویر کالا،وکالتنامه)
3-بازبینی اطلاعات و ضمائم
4-پرداخت هزینه و دریافت شماره اظهارنامه (پرداخت هزینه به منزله تایید و ثبت نهایی اظهارنامه تلقی شده،و استرداد هزینه و تغییر اطلاعات و ضمائم امکان پذیر نمی باشد).
5-پس از دریافت شماره اظهارنامه چنانچه تقاضای ثبت طرح صنعتی مورد پذیرش مرجع ثبت قرار گیرد مراتب به صورت پست الکترونیکی (ایمیل) ویا پیامک به متقاضی اعلام می گردد و وی باید ظرف 30 روز پس از تاریخ اعلام،جهت پرداخت هزینه های مربوط به ثبت طرح صنعتی  از طریق سامانه به پرداخت هزینه اقدام نماید.در صورت عدم پرداخت هزینه در مهلت مقرر ،اظهارنامه کان لم یکن تلقی می گردد.این مهلت برای متقاضیان مقیم خارج 60 روز است.
6- درج در روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران.
شایان ذکر است ،متقاضیان محترم علاوه بر ثبت اظهارنامه ی طرح صنعتی،می توانند سایر درخواست های خود را نظیر ویرایش اظهارنامه طرح صنعتی و چاپ و پیگیری اظهارنامه  از طریق همین  سامانه اعلام نمایند و از تصمیم اداره مطلع شوند.

• بررسی،ثبت و انتشار آگهی طرح صنعتی به ترتیب ذیل خواهد بود:

_در خصوص اظهارنامه هایی که با پست سفارشی ارسال می شوند،در صورت ثبت اظهارنامه ها،نسخه دوم آن ها همراه با ضمایم توسط و به هزینه مرجع ثبت با پست سفارشی،به عنوان رسید به متقاضیان مسترد خواهد شد.در صورت عدم ثبت نیز مراتب به همین ترتیب به اطلاع متقاضیان خواهد رسید.پاسخ اظهارنامه های واصله در چارچوب  آیین نامه ی مذکور به صورت الکترونیکی خواهد بود.
_اداره مالکیت صنعتی پس از وصول اظهارنامه،آن را از نظر مطابقت با قانون بررسی می کند و در صورتی که اداره مالکیت صنعتی تشخیص دهد شرایط موضوع رعایت شده است طرح صنعتی را ثبت و آگهی مربوط را منتشر و گواهی ثبت آن را به نام متقاضی صادر می نماید.

• ثبت طرح صنعتی با قید مراتب ذیل در دفتر ثبت طرح صنعتی انجام می پذیرد:

1-تاریخ کامل(ساعت،روز،ماه و سال) و شماره ثبت اظهارنامه
2-تاریخ و شماره ثبت طرح صنعتی
3-اسامی کالاها و طبقاتی که طرح صنعتی برای آن ها اختیار شده است.
4-ذکر مشخصات طرح یا طرح های صنعتی به طور اجمال با تعیین اجزایی که متقاضی می خواهد حق استعمال انحصاری آن را به خود اختصاص دهد.
5-در صورت ادعای حق تقدم و پذیرش آن،تاریخ،شماره و محل تسلیم اظهارنامه مقدم.
6-اسم،محل اقامت و تابعیت مالک طرح و نماینده او در صورتی که اظهارنامه توسط نماینده قانونی تسلیم شده باشد.
7-اسم و نشانی و تابعیت طراح،در صورتی که متقاضی شخص طراح نیست،مگر اینکه طراح کتباَ تقاضا نموده باشد که اسمش در گواهی نامه طرح صنعتی ذکر نشود.
8-مدت اعتبار ثبت طرح صنعتی
درج مراتب فوق پس از تکمیل باید به امضاء مالک طرح صنعتی یا نماینده قانونی وی و همچنین رئیس اداره ثبت طرح صنعتی برسد.

در دنیای امروز، خریداران برای تصمیم گیری در فرایند خرید ، با سوالات و اما و اگرهای بسیاری رو به رو هستند.تنوع کالاها و محصولات مختلف باعث شده اند مشتریان  با حق انتخاب های فراوانی مواجه باشند.از سوی دیگر شرکت ها دریافتند که هزینه جذب مشتریان جدید پنج برابر هزینه حفظ مشتریان کنونی است و از دست دادن یک مشتری ، تنها از دست دادن یک قلم فروش نیست ، بلکه فراتر از آن به معنی از دست دادن کل جریان خریدهایی است که مشتری می توانسته است در طول زندگی انجام دهد.
در دوران کنونی ، شرکتهای بزرگ و موفق همیشه در پی راه هایی بوده اند که بتوانند عواملی که در افزایش ارزش نام تجاری مؤثرند را افزایش و عوامل کاهنده ی ارزش را کاهش دهند. ثبت شرکت به همین دلیل ، بنگاه های اقتصادی به دنبال کسب وفاداری مشتریان به نام و نشان تجاری می باشند.
وفاداری به نام و نشان تجاری، نوعی احساس تعلق روانی و تمایل به ادامه ی رابطه با شرکت و همچنین ایجاد تعهد مستمر در مشتری است. چرا که مشتریان وفادار، محصولات بیشتری می‌خرند، توجه کمتری به پیام‌های تبلیغاتی رقبا می‌کنند و ارائه ی خدمات برای مشتریان موجود که با  فرآیندهای شرکت آشنا هستند ارزان است. همچنین وفاداران به برند، نکات مثبت شرکت را به سایر مشتریان ارجاع و نشر می‌کنند که چنین روندی ،برای سازمان های کسب و کار،منافع بلندمدت و موفقیت تجاری را به همراه خواهد داشت.
در این راستا حفاظت قانونی از برند از گام های اصلی برای ایجاد یک برند قدرتمند است . شرکت هایی که دارای علائم و اسامی تجاری ثبت شده می باشند عملاَ در مقابل خط مشی های رقبا بیمه شده اند.ثبت برند تضمین می کند که مشتریان می توانند محصولات را از یکدیگر تشخیص دهند و شرکت ها را نیز تشویق می کند تا در حفظ یا بهبود کیفیت محصولات سرمایه گذاری کنند.
با توجه به گسترش بازار و مبادلات در سطح بین المللی و رقابت شدید بین برندهای مختلف، مطالعه و شناسایی شاخص های تاثیر گذار بر رفتار مصرف کننده در انتخاب برند ضروری به نظر می رسد. مطالعه و بررسی بیشتر در مورد نام تجاری و حوزه ی  فعالیت شرکتها،  آنها را قادر می سازد تا با برنامه ریزی صحیح، هماهنگی و بکارگیری درست منابع باعث بالا بردن ارزش این دارائی نامشهود خود شوند. لذا در این مقاله سعی در شناخت معیارهای مشتریان در انتخاب برند داریم.
معیارهای انتخاب برند :
تصمیم گیری مصرف کننده در ارتباط با نحوه ی انتخاب برند از میان گزینه های مختلفی می باشد.از جمله ی مهم ترین این شاخص ها عبارتند از :

• شناخت  برند

شناخت  برند اشاره به شدت قدرت اتصال ویژگی های ایجاد شده در ذهن دارد و مشتریان را قادر می سازد تا برند را در شرایط مختلف تشخیص دهند و در صورت نیاز ، آن را به یاد آورند.در چنین وضعیتی ممکن است مشتری با ورود به فروشگاه و با دیدن برند یا شنیدن نام آن ، آن را تشخیص داده و در ذهن نوع نیازی که آن برند تامین می کند را تداعی کند.آگاهی از برند تحت تاثیر عواملی همچون اقدامات بازاریابی ( تبلیغات ) ، ارتباطات ، دهان به دهان و ... قرار می گیرد.تحقیقات نشان داده اند که شناخت برند ، تاثیر بسزایی بر انتخاب برند دارند.بنابراین ، آگاهی و شناخت از برند ، سبب انتخاب محصول خواهد شد.

• کیفیت محصول

در نگرش سنتی ، کیفیت محصولات در پرتو ویژگی ها و صفات فیزیکی آن از قبیل استحکام و قابل اعتماد بودن ارزیابی می شود ، ولی امروزه بسیاری از شرکت ها مفهوم کیفیت را مورد بررسی مجدد قرار داده اند.این شرکت ها متوجه شده اند که مطلوب ترین و موفق ترین محصول در جهان ،اگر نیاز ها و خواسته ها و انتظارات مشتریان را برآوردن نکند ، ایده آل محسوب نمی شود.در نگرش جدید ، بازاریابان باید ترکیبات مناسب، دوام مناسب و قیمت مناسب را در مورد هر محصول در نظر بگیرند.مشتریان به ما کمک می کنند تا مناسب بودن را شناسایی کنیم و تنها کاری که ما باید انجام دهیم این است که از آن ها نظر خواهی کنیم. در این رابطه رضایتمندی، پاسخ کامل مشتری به برند است که در نهایت به خرید مجدد محصول می‌انجامد.
به علاوه مسئولان برخی از شرکت ها متوجه شدند که کل سازمان باید نسبت به کیفیت محصول متعهد باشد.کار هر کدام از کارکنان بر کیفیت تاثیر دارد.تعریف جدید کیفیت در چارچوب این مفهوم چنین است : " درجه ای که یک محصول با انتظارات مشتری و مشخصات ارائه شده تطبیق دارد". همچنین ، کیفیت بهینه عبارت است از سطحی از کیفیت که علاوه بر برآورده ساختن انتظارات مشتریان ، بدون اضافه شدن ارزش محصول از افزایش هزینه ها جلوگیری کند.
کیفیت محصول وفاداری به برند را به همراه دارد.اولیور ، یکی از محققان بزرگ در زمینه ی برند ، وفاداری به برند را این چنین تعریف می کند:
"یک تعهد عمیق برای خرید مجدد یا مشتری شدن مجدد برای یک محصول یا خدمات در آینده ، به وسیله تکرار خرید از مارک مشابه یا مجموعه ای از مارک های مشابه ، علی الرغم تاثیرات موقعیتی و تلاش های بازاریابی بر روی تغییر رفتار."

• قابلیت اطمینان و اعتماد

اعتبار نام تجاری عبارت است از باور پذیری اطلاعات مرتبط با موقعیت و موضع محصول که در یک نام تجاری موجود است و مستلزم انجام با ثبات آنچه قول داده شده است می باشد.
آیا برند توانایی و تمایل به ارائه مداوم آنچه قول داده است را دارا می باشد یا خیر؟
کاملاَ مشخص است که اعتبار برند از دو مولفه اصلی تشکیل شده است:
قابلیت اعتماد و تخصص
قابلیت اعتماد، تمایل شرکت ها نسبت به اجرایی نمودن پیمان ها و قول هایشان می باشد و تخصص به توانایی شرکت ها برای ارائه واقعی پیمان ها و قول هایشان گفته می شود.
نام تجاری معتبر، نشانه ای از موقعیت و موضوع محصول آن ، ریسک های درک شده  کمتر توسط مصرف کنندگان و هزینه های پایین مصرف کنندگان برای جمع آوری و پردازش اطلاعات برای تصمیم گیری می باشد.مصرف کنندگانی که شرکت را معتبر درک می کنند، آگاهی های شرکت را مطلوب ارزیابی می کنند و محصولات شرکت را می خرند.
همچنین، اعتبار کالا ممکن است انتظارات مصرف کننده از کیفیت محصول را افزایش دهد.با این حال، مهم است به این نکته توجه داشته باشیم تاثیر اعتبار برند بر کیفیت درک شده ضرورتاَ دلالت بر این ندارد که اعتبار بالا فقط مرتبط با کیفیت درک شده بالا می باشد ، نام های تجاری با کیفیت متوسط نیز اگر در موقعیت و جایگاه خود راستگو و صادق باشند می توانند سطوح بالای اعتبار را داشته باشند.

• شهرت و سابقه ی خدمت

موضوع شهرت و خوشنامی شرکت را می توان به عنوان منبعی با ارزش و استراتژیک دانست که به شرکت مزیت پایداری را عرضه می کند.ایجاد خوشنامی و شهرت ، یک فرآیند بلند مدت درون سازمانی است و همچنین یک دارایی نامشهود است که برای رقبا دشوار است که از آن تقلید کنند.
سابقه ی خدمت مفید می تواند از عوامل تاثیرگذار در شهرت برند باشد.نام های تجاری که در طول زمان ثبات بیشتری در بازاریابی دارند شهرت  بالاتری خواهند داشت.
مفهوم شهرت شرکت توجه پژوهشگران را از علوم مدیریت ، اقتصاد ، جامعه شناسی و بازاریابی به خود جلب کرده است.به طور کلی ، محققان از دیدگاه اقتصادی شهرت را برای شرکت انتظارات یا تخمین های درونی یا بیرونی از مشخصه های شرکت فرض کرده اند.

• قیمت

برخی از مشتریان به کیفیت و خدمات بسیار عالی در همه موارد خرید توجه ندارند ، زیرا در بسیاری از موقعیت ها قیمت مهم تر است.
مصرف کنندگانی که سبک تصمیم گیری آن ها " توجه به قیمت " است ، عمدتاَ به دنبال قیمت های پایین هستند.این افراد خریدارانی مقایسه گر هستند و اغلب هدف آن ها به دست آوردن بیشترین ارزش ممکن در عوض پولی که می پردازند می باشد.

• سبک زندگی

سبک زندگی مشخص می کند که مصرف کننده چگونه پول ، زمان را برای فعالیت ها و علائم مختلف صرف می کند .سبک زندگی تحت تاثیر هنجارها ، ارزش ها و نقش های شخصی بوده و به عنوان عاملی مهم در تعیین معیارهای انتخابی که مصرف کننده در هنگام خرید محصولات به کار می برند، به شمار می آید.مصرف کنندگان ترجیح می دهند تصمیمات خریدی اتخاذ کنند که مطابق با سبک زندگی آن ها باشد و محصولاتی را انتخاب نمایند که متناسب با نقش های آن ها در زندگیشان باشد.

• خلاقیت و جذابیت و زیبایی ظاهری

تغییرات مداوم و پایدار و رقابت روزمره مستلزم ایده های خلاق و بدیع می باشد تا برندها بتوانند حضور و رشد خود را در بازار ادامه دهند. هر چقدر محصول مبتکرانه و خلاقانه تر باشد خریدار را بیشتر به خود جذب می کند.

• نام تجاری پر قدرت و منحصر به فرد

نام تجاری باید در هماهنگی کامل با تمام فعالیتهای بازاریابی شما باشد، ارتباط مستقیم با بازار داشته، دارای ثبات رفتار بوده و نسبت به مشتریان وفادار باشد. نام تجاری دارایی نامشهود شرکت است که باعث افزوده شدن ارزش نهایی محصول می شود، برای سهامداران ایجاد ارزش کرده و باعث افزایش درآمد شرکت می شود.
در مرکز هر نام تجاری چشم انداز آن نام تجاری قرار دارد که جهت روشنی را فراهم می کند.در مورد اینکه چگونه نام تجاری می تواند یک آینده ی بهتری را رقم بزند، تحقق یافتن این چشم انداز به عوامل مختلفی بستگی دارد که ما در سایر مقالات  به چگونکی انتخاب نام برند پرداخته ایم.( رجوع کنید به مقاله ی انتخاب نام برتر برای برند)

• شخصیت برند

چهار مشخصه ی اصلی شخصیت برند مشتمل بر صداقت ، هیجان و برانگیختگی ، شایستگی ، قدرتمندی و نیرومندی می باشد.هر برند می تواند بر مبنای این چهار مشخصه اصلی قرار گیرد و ارزیابی شود.

• ویژگی های فردی مصرف کننده

می توان از سه دیدگاه اقتصادی ، روانشناسی و دیدگاه رفتاری ویژگی های فردی مصرف کننده را در نظر گرفت.هر مشتری با توجه به عوامل فوق ، بر مبنای رفع نیازهای خود رفتار خواهد کرد.مد گرایی  و عادت گرایی را می توان از زیر شاخه های این معیار در نظر گرفت.مصرف کنندگان "مد گرا" بیشتر به دنبال ویژگی های به روز بودن و تازگی محصولات هستند.آن ها سبک های مد را دوست داشته و به دنبال کسب هیجان و لذت از خرید کالاهای جدید هستند.در حالی که مصرف کنندگان مدگرا افرادی تنوع طلب هستند ، مصرف کنندگان "عادت گرا" به برندهای خاصی وفادار هستند ، اغلب به دنبال تنوع نیستند ؛ چرا که آن ها عادت به خرید از تعداد محدودی برند از فروشگاه های خاص دارند.علاوه بر این مصرف کنندگانی که در تصمیم گیری خرید " سر در گم " هستند ، با انبوهی از اطلاعات از بازار مواجه هستند .آن ها اغلب در تصمیم گیری خرید مشکل دارند، زیرا قادر نیستند اطلاعات موجود در خصوص حجم زیاد اطلاعات از محصولات و برندها و همچنین گزینه های موجود در بازار را تجزیه و تحلیل و مدیریت کنند.آخرین سبک تصمیم گیری بر اساس ویژگی های فردی مصرف کننده سبک لذت گرایی می باشد.این گروه از مصرف کنندگان ، از جستجو برای انتخاب محصولات و خرید کردن لذت می برند.

• پرستیژ برند

پرستیژ برند می تواند وضعیت و موقعیت نسبتاَ بالایی از جایگاه محصول مربوط به یک برند را ارایه دهد.مشتریان مایلند که مصرف برندهای با پرستیژ را به عنوان نشانه ای از وضعیت اجتماعی قدرت درک کنند.برندهای با پرستیژ از این جهت که بر انگیزه ی خرید مشتریان به منظور بهبود موقعیت اجتماعی و خود اظهاری آنان تاثیر می گذارد ، از سایر برندها متفاوت هستند.در همین راستا ، برخی از محققان بیان کرده اند که مشتریان ممکن است به خاطر داشتن پرستیژی برتر با برندهای جهانی ارتباط برقرار کنند.
به گفته ی وانگ و وزو، پرستیژ برند درک شده تاثیر بیشتری بر روی قصد خرید می گذارد.((Batar.etai,2000
به نظر می رسد که پرستیژ برند  مستقیماَ به کیفیت درک شده مربوط می شود.

• فرآیند خرید آسان ( دسترسی )

 دسترسی آسان ، کاهش هزینه های معاملاتی را به همراه دارد.به همین دلیل، این معیار ، از عوامل اثرگذار در انتخاب برند ار سوی مشتری است.به ویژه آنکه در دوران کنونی،زمان دارای اهمیت خاص و ویژه ای می باشد.

• تسهیلات پس  از فروش

در رابطه با این معیار می توان به ضمانت نامه های پس از فروش اشاره کرد.شرکت ها می توانند عناصر آمیخته ی بازاریابی متعددی را مثل ارائه ضمانت های گسترده تر برای نشان دادن کیفیت محصول استفاده کنند.

• خود پنداری

خود پندار عامل دیگری است که بر روی تصمیم گیری مصرف کننده تاثیر گذار است.خود پنداری عبارت است از کلیت تفکرات و احساساتی که فرد نسبت به خودش دارد.
خود پنداری تصمیم گیری مصرف کننده را در هنگام خرید به میزان زیادی تحت تاثیر قرار می دهد چرا که فرد تا حد زیادی نظر و دیدگاهش را نسبت به خود ( خود پنداری ) با خرید کالا و خدمات خاص بیان می کند.
نتیجه:
بنا به یافته ها و نتایج حاصل از تحقیقات گسترده ی محققان ، معیار کیفیت برند از میان سایر معیارها در رتبه اول قرار گرفته و نشان دهنده ی این مفهوم می باشد که مشتریان در انتخاب برند به داشتن معیارهایی همانند کیفیت برند اهمیت می دهند و در ادامه شهرت برند در رتبه دوم قرار گرفته و معیار جذابیت و زیبایی ظاهری در رتبه سوم و قیمت برند در رتبه چهارم قرار گرفت.
متغیر دیگری نیز می تواند در این میان نقش داشته باشد که آن مجموعه ای از وابسته ها است .یعنی وابسته ها مبنایی را برای تصمیم خرید و وفاداری ایجاد می کنند. پردازش/ بازیابی اطلاعات و تمایز، ایجاد نگرش و احساس مثبت ، می تواند وابسته های قوی برای گسترش دامنه ی نام تجاری باشد.
چالشی که مدیران بازاریابی با آن رو به رو هستند این است که باید پی ببرند که چه ارزش هایی به طور خاص برای بازارهای هدف آن ها از اهمیت برخوردارند.سپس اطمینان حاصل کنند که قادرند آن ارزش ها را به بازار هدف خود ارایه دهند.اگر کارکنان سازمان این ارزش ها را باور نداشته باشند این عدم اعتقاد در رفتار آن ها متجلی خواهد گردید و در نتیجه مصرف کنندگان به یک نام تجاری دیگر روی خواهند آورد.
چنانچه بتوانیم نام تجاری خوبی طراحی کنیم و به تعهداتی که در ضمن نام تجاری مدعی آن ها می شویم پایبند باشیم و رضایت مشتریان را از عملکرد خود جلب کنیم می توانیم وفاداری آن ها را نسبت به تولیدات خود تضمین کنیم که این امر یعنی رابطه ی طولانی مدت مشتریان با موسسه که باعث سودآوری طولانی مدت برای موسسه می گردد.
آنچه مسلم است این است که ذهنیات و برداشت های مصرف کنندگان از نام تجاری مبنای تصمیم به خرید و اعتماد به نام تجاری را تشکیل می دهند،به طوری که وجود یک علامت تجاری قوی به عنوان یک مزیت رقابتی پایدار، اجازه دسترسی به سهم بازار بیشتری را فراهم می آورد.لذا ، نام و نشان تجاری یا برند ، به عنوان یک دارایی غیر ملموس،مجموعه ای از ارزش های کارکردی و احساسی است که به ذینفعان داشتن تجربه های منحصر به فردی را نوید می دهد.

برند نشان دهنده ی منبع محصولات به مشتری است و مصرف کنندگان از طریق برندها محصولات و یا خدمات را شناخته و به آن ها پایبند می شوند. گرفتن کارت بازرگانی فوری به همین دلیل، برندها از اهمیت ممتاز و ویژه ای برخوردارند.با این وجود، امروزه انتخاب علائم تجاری یا برند بسیار سخت تر از گذشته شده است،چرا که حجم برندهای ثبت شده در اداره مالکیت صنعتی در دهه های اخیر به طور چشمگیری افزایش یافته است و علامتی که قبلاَ به نام مالک دیگری ثبت شده دیگر قابلیت ثبت نخواهد داشت.

علائم تجاری باید ویژگی هایی داشته باشند از جمله:

1.باید تازگی داشته و برای جنسی که به کار برده می شود جدید باشد؛
2.موجب گمراه کردن مشتریان نگردد؛
3.باید وجه تمایز داشته و ابتکاری باشد؛
تقاضانامه ثبت علائم تجاری چنانچه با ضوابط تعیین شده مطابقت نداشته باشد رد خواهد شد.در ذیل به بررسی  و توضیح دلایل اصلی رد تقاضای ثبت علائم تجاری می پردازیم.
1.علائمی که مخالف موازین شرعی یا نظم عمومی و اخلاق حسنه هستند.
به موجب قانون ، کلمات یا تصاویری که موازین و هنجارهای اخلاق حسنه و مذهبی که در عرف پذیرفته شده اند را نقض کند قابلیت ثبت نخواهد داشت.
همچنین، عین یا تقلید نشان نظامی ، پرچم یا سایر نشان های مملکتی یا نام یا نام اختصاری یا حروف اول یک نام یا نشان رسمی متعلق به کشور، سازمان های بین الدولی یا سازمان هایی که تحت کنوانسیون های بین المللی تاسیس شده اند، بوده یا موارد مذکور یکی از اجزاء آن علامت باشد، قابلیت ثبت ندارد، مگر آن که توسط مقام صلاحیتدار کشور مربوط یا سازمان ذی ربط اجازه استفاده از آن صادر شود. (ماده 32 قانون ثبت علائم و اختراعات مصوب 7/8/1386)
2.علامت تجاری نتواند کالاها یا خدمات یک موسسه را از کالاها و خدمات موسسه دیگر متمایز سازد. (  ماده 32 قانون ثبت علائم و اختراعات مصوب 7/8/1386)
برند می بایست وجه تمایز داشته و ابتکاری باشد.به این معنی که علامت نباید نشانه های ساده ای باشد که هر کس بتواند آن را استعمال کند یا آنکه به صورتی باشد که با خود جنس اشتباه شود و از این نظر نشانه های ذیل را نمی توان برای علامت تجاری استعمال نمود:
الف- اسامی عام را نمی توان به نام علامت تجاری انتخاب نمود.زیرا این نوع کلمات جنبه عمومی داشته و مختص نوع بخصوصی از کالا نمی تواند باشد.مثلاَ کلمه شکلات را نمی توان برای محصول شکلات انتخاب نمود یا اینکه شکل ماهی را بدون آنکه حالت مخصوصی داشته باشد نمی توان برای کنسرو ماهی انتخاب نمود.
ب- اوصاف اجناس نمی توانند به عنوان علامت تجاری انتخاب شوند، مانند باقلوای شیرین ، ولی در انتخاب علامت تجاری اغلب سعی می شود که علامت با کالایی که بر روی آن استعمال می شود رابطه ای داشته باشد مانند پنبه ترموژن که به معنی گرم کننده است یا علامت ملود یا برای انتشارات موسیقی یا علامت v  برای ترکیبات ویتامین دار.موضوع اینکه علامت تا چه اندازه ابتکاری است و جنبه تشخیص و تمایز دارد بسته به نظر مرجع ثبت است مثلاَ در مورد انتخاب اسم عام کالا به زبان های بیگانه مانند کلمه " تی " برای چای باید دید نام مزبور تا چه حد در کشور معروفیت دارد تا بتوان آن را برای علامت انتخاب نمود.
ج- نشان های ساده مانند خط مستقیم و اشکال هندسی یا رنگ های عادی نباید به عنوان علامت اختیار شوند مگر آنکه از ترکیب آن ها تصویر ابتکاری پیدا شود.
3.علامت گمراه کننده باشد.
علامت نباید گمراه کننده باشد.به این معنی که علامت نباید مشتری را از لحاظ جنس یا مبدا علامت به اشتباه اندازد.مثلاَ برای پارچه پنبه ای نمی توان علامتی به عنوان سفید پشم انتخاب نمود زیرا ممکن است مشتری تصور کند که پارچه مزبور پشمی است.
4.برند قبلاَ به ثبت رسیده باشد.
برند می بایست سابقه ثبت و استعمال توسط دیگران را نداشته و از حیث شکلی جدید باشد.
بنابراین، با توجه به جدول طبقه بندی کالا،هرگاه برای نوعی کالای مشخص علامتی از طبقه ای خاص استفاده شود،شخص دیگری که پس از انتخاب علامت مذکور بخواهد برای کالای خود از نوع مشابه از طبقه مزبور و از همان علامت قبلی استفاده کند،با ممنوعیت استفاده و ثبت علامت مواجه خواهد شد.
به منظور حصول اطمینان از عدم ثبت نام برند پیشنهادی خود می توانید به پایگاه اطلاعاتی روزنامه رسمی کشور به نشانی http://rrk.ir  مراجعه فرمایید.

به موجب ماده 1 قانون ثبت شرکت ها ( مصوب 1310 ) ، هر شرکتی که در ایران تشکیل و مرکز اصلی آن در ایران باشد، شرکت ایرانی محسوب می شود. گرفتن کارت بازرگانی فوری بنابراین، کلیه اشخاص خارجی ( اعم از اشخاص حقیقی یا حقوقی ) که با ثبت شرکت در ایران سهامدار آن می شوند یک شخصیت حقوقی ایرانی خواهند بود.

وفق بند دو ماده 4 آیین نامه اجرایی قانون تشویق و حمایت سرمایه گذاری خارجی، از نظر درصد مشارکت هیچ محدودیتی برای سرمایه گذاری خارجی وجود ندارد .یعنی سرمایه گذاران خارجی می توانند شرکت خود را نسبت به 100 % در ایران ثبت نمایند.
در همین رابطه ماده 34 آیین نامه اجرایی قانون تشویق و حمایت سرمایه گذاران مقرر داشته : " چنانچه انجام سرمایه گذاری خارجی منجر به تشکیل شرکت ایرانی شود، تملک زمین به نام شرکت متناسب با طرح سرمایه گذاری به تشخیص سازمان مجاز خواهد بود.سرمایه گذاران مزبور تا 100 درصد می توانند شرکت خارجی ثبت کنند که از حق مالکیت اموال منقول و غیر منقول برخوردار هستند ".چنانچه اشخاص خارجی اعم از حقیقی و حقوقی، به منظور سرمایه گذاری در کشور اقدام به ثبت یک شرکت در کشور کنند و صاحب تمام یا بخشی از سهام آن شرکت شوند، می توانند به نام شرکت ایرانی ثبت شده، زمین در اختیار بگیرند.
به موجب ماده 3 قانون ثبت شرکت ها برای آنکه شخصیت حقوقی شرکت خارجی در ایران شناخته شود و شرکت بتواند در ایران مبادرت به امور تجاری کند،باید در مملکت اصلی خود شرکت قانونی شناخته شده و در اداره ثبت اسناد تهران به ثبت رسیده باشد.عدم هر یک از دو ملاک فوق موجب می شود که از دید قانون ایران،شرکت خارجی موجودیت نداشته باشد.لذا،شناسایی شخصیت حقوقی برای شرکت های تجاری خارجی در صورتی مصداق دارد که این شرکت ها در کشوری که تشکیل شده اند،دارای شخصیت حقوقی باشند.
جهت ثبت شرکت های خارجی، ماده ی 5 نظامنامه ی اجرای قانون ثبت شرکت ها مصوب 1310تقدیم اسناد زیر را ضروری تلقی کرده است:
1). اظهارنامه ی ثبت
2) یک نسخه مصدق از اساسنامه ی شرکت
3) یک نسخه مصدق از اختیارنامه ی نماینده عمده شرکت در ایران و در صورتی که شرکت چند نماینده مستقل در ایران داشته باشد،یک نسخه مصدق از اختیارنامه هر یک از آن ها
4) داشتن مجوز از وزارتخانه یا سازمان دولتی و یا یک نهاد انقلابی و یا موافقت یکی از وزارتخانه های جمهوری اسلامی ایران چنانچه شرکت خارجی باشد که شرایط عملیات آن به موجب امتیازنامه صحیح منظمی مقرر گردیده علاوه بر اسناد فوق باید موارد امتیاز نامه با تصدیق وزارت امور خارجه مشعر بر صحت آن امتیازنامه نیز تسلیم شده باشد کلیه اوراق مزبور باید به فارسی تهیه شده و یا یک نسخه ترجمه مصدق از آن به فارسی ضمیمه شود.
پس از تقدیم اسناد فوق به اداره ی ثبت شرکت ها، کارشناس ثبت شرکت،اظهارنامه شرکت مزبور را رسیدگی می کند.طبق ماده 6 نظامنامه ی مذکور،اظهارنامه موضوع بند 1 ماده 5 باید به فارسی نوشته شده،دارای نکات زیر باشد:
1-نام کامل شرکت
2-نوع شرکت از سهامی و ضمانتی-تضامنی-و مختلط و غیره
3-مرکز اصلی شرکت و آدرس صحیح آن
4-تابعیت شرکت
5-مقدار سرمایه شرکت در تاریخ تقاضا
6-آخرین بیلان شرکت،مشروط بر اینکه قوانین جاریه و یا عرف تجاری مملکت اصلی شرکت و یا اساسنامه ی خود شرکت،انتشار بیلان شرکت را مقرر کرده باشد.
7-در چه محل و در چه تاریخ و در نزد کدام مقام صلاحیتدار،شرکت تقاضا کننده،مطابق قوانین مملکت اصلی خود ثبت شده است.
8-شرکت به چه نوع امر صنعتی یا تجاری یا مالی در ایران مبادرت می کند.
9-شعب آن در کدام یک از نقاط ایران موجود است.
10-نماینده عمده شرکت در ایران کیست و اگر شرکت چند نماینده مستقل دارد،نمایندگان مستقل شرکت در ایران چه اشخاصی هستند.
11-اسم و آدرس صحیح شخص یا اشخاصی که مقیم در ایران بوده و برای دریافت کلیه ابلاغات مربوطه به شرکت صلاحیت دارند.
12-تعهد به اینکه همه ساله یک نسخه از آخرین بیلان شرکت را در صورتی که بیلان مزبور مطابق فقره ششم این ماده انتشار باشد،به دایره ثبت شرکت ها بدهد.
هرگاه ثبت شعبه شرکت خارجی مد نظر باشد،ماده 8 نظامنامه اجرای قانون ثبت شرکت ها،ارائه مدارک ذیل را ضروری دانسته است:
1-اظهارنامه ثبت به فارسی
2-سواد مصدق سند ثبت خود شرکت در ایران
3-سواد مصدق از اختیارنامه نماینده که مدیر شعبه است.
چنانچه تقاضای ثبت شعبه در ضمن تقاضای ثبت خود شرکت به عمل آید،تقدیم سواد مصدق سند ثبت خود شرکت لازم نخواهد بود.
به موجب ماده 18 نظامنامه مذکور،"پس از ثبت شرکت و هر یک از شعب آن،اداره ثبت اسناد باید تصدیقی مشعر بر ثبت شرکت یا شعبه آن به تقاضا کننده بدهد.تصدیق مزبور باید حاوی مراتب ذیل باشد:
1-نام کامل شرکت
2-نوع شرکت از سهامی و ضمانتی و مختلط و غیره
3-مرکز اصلی شرکت و آدرس صحیح آن
4-تابعیت شرکت
5-مقدار سرمایه شرکت در تاریخ تقاضا
6-در چه محل و در چه تاریخ و در نزد کدام مقام صلاحیتدار شرکت تقاضا کننده مطابق قوانین مملکت اصلی خود ثبت شده است.
7-شرکت به چه نوع  امر صنعتی یا تجاری یا مالی در ایران مبادرت می کند.
8-تاریخ ثبت
9-امضای مدیر کل ثبت اسناد مملکتی
هرگاه تصدیق،راجع به ثبت شعبه باشد،علاوه بر موارد فوق،در تصدیقنامه باید محل شعبه نیز قید شود.

• نشر ثبت شرکت

ماده 20 نظامنامه اجرای قانون ثبت شرکت ها مقرر می کند:"در ظرف یک ماه از تاریخ ثبت هر شرکت خارجی یا شعبه آن،اداره ی ثبت شرکت ها باید مراتب ذیل را به خرج خود شرکت در مجله رسمی وزارت عدلیه و یکی از روزنامه های یومیه تهران به تعیین وزارت عدلیه منتشر نماید:
1-خلاصه اساسنامه ی شرکت
2-اسم نماینده ی عمده ی شرکت در ایران و اگر شرکت در ایران چند نفر نماینده ی مستقل داشته باشد،اسم همه ی آن ها
3-اسم اشخاصی که از طرف شرکت حق امضا دارند
4-اسم شخص یا اشخاص مقیم در ایران که برای دریافت کلیه ی ابلاغات مربوطه به شرکت صلاحیت دارند.
به موجب ماده ی 21 نظامنامه:"مراتب مذکور در ماده ی فوق باید در یکی از روزنامه های محلی نیز منتشر شود که شعبه ی شرکت در آن جا دایر بوده و یا تاسیس می شود و اگر در آن محل روزنامه نباشد،این انتشار باید در یکی از روزنامه های یومیه ی تهران و با قید اینکه مربوط به کدام شعبه است،به عمل آید.انتشارات مذکور در این ماده نیز توسط دایره ی ثبت شرکت ها و به خرج خود شرکت به عمل خواهد آمد.
ماده ی 5 قانون ثبت شرکت ها،نمایندگی یا مدیریت شعبه ی شرکت های خارجی را مکلف به ثبت شرکت در ایران کرده است،مشروط بر اینکه بخواهند در ایران فعالیت کنند.عدم ثبت،موجب صدور حکم پرداخت جریمه توسط اشخاص مسئول و جلوگیری از فعالیت شرکت و شعبه ی آن در ایران می شود.
برای تسهیل احراز ثبت شرکت های خارجی،ماده ی 220 قانون تجارت مقرر کرده است:"هر شرکت خارجی که بر طبق قانون ثبت شرکت ها مصوب خرداد ماه 1310 مکلف به ثبت است باید در کلیه اسناد و صورتحساب ها و اعلانات و نشریات خطی یا چاپی خود در ایران،تصریح نماید که در تحت چه نمره در ایران به ثبت رسیده والا محکوم به جزای نقدی خواهد شد.این مجازات علاوه بر مجازاتی است که در قانون ثبت شرکت ها برای عدم ثبت مقرر شده است.        
همچنین،به موجب ماده ی 11 قانون ثبت شرکت ها «نماینده ی هر شرکت خارجی یا مدیر شعبه ی آن که بر خلاف ماده ی 3 قبل از ثبت نمایندگی یا مدیریت شعبه ی شرکت در ایران اقدام به عملیات تجارتی یا صنعتی یا مالی نماید»مطابق ماده ی 5 همان قانون «محکوم به جزای نقدی خواهد شد و بعلاوه محکمه برای هر روز تاخیر پس از صدور حکم متخلف را بتادیه ی جزای نقدی محکوم خواهد کرد و هرگاه حکم فوق قطعی شده و تا سه ماه پس از تاریخ ابلاغ آن تخلف ادامه یابد دولت از عملیات نماینده یا مدیر شعبه ی شرکت متخلف جلوگیری خواهد نمود. »لازم به ذکر است چنانچه شرکت خارجی غیر از شعبه ی اصلی بخواهد شعبه های دیگری نیز در نقاط مختلف ایران داشته باشد آن شعبه ها هم باید به ثبت برسند.

شرکت سهامی خاص شرکتی بازرگانی است که تمام سرمایه آن منحصراً توسط موسسین تامین گردیده و سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام، محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است.  گرفتن کارت بازرگانی فوری در حقوق ایران، شرکت سهامی خاص مانند شرکت سهامی عام، ابتدا تاسیس می شود و سپس به ثبت می رسد. اگر بخواهیم تشریفات شرکت سهامی خاص را نسبت به شرکت سهامی عام خلاصه کنیم باید بگوییم در مورد شرکت سهامی خاص، اولاَ تشریفات پذیره نویسی وجود ندارد، ثانیاَ ورقه تعهد وجود ندارد، ثالثاَ تشکیل مجمع عمومی موسس لازم نیست.

شرکت سهامی خاص بلافاصله پس از انجام دادن اقدامات اولیه (1-امضای اساسنامه 2- تعهد سرمایه 3- انتخاب مدیران و بازرسان) به وسیله موسسان تشکیل می شود؛ یعنی امضای اساسنامه، تعهد کلیه سهام و پرداخت مبالغ نقدی لازم، انتخاب مدیران و بازرسان و قبول سمت کتبی آنان.

 سایر مشخصات شرکت های سهامی خاص عبارت است از:
- شرکت های سهامی باید دارای اساسنامه باشند. برابر ماده 8 لایحه اصلاحی 24/12/48 اساسنامه باید شامل این نکات باشد:
نام شرکت
موضوع شرکت بطور صریح و منجز
مدت شرکت
مرکز اصلی شرکت و محل شعب آن در صورتیکه تاسیس شعبه مورد نظر باشد
تعداد سهام بی نام و با نام و مبلغ اسمی آن ها و هر گاه ایجاد سهام ممتاز مورد نظر باشد تعیین تعداد
خصوصیات و امتیازات اینگونه سهام
تعیین مبلغ پرداخت شده هر سهم و نحوه مطالبه بقیه اسمی هر سهم و مدتی که باید مطالبه شود که البته این مدت بیش از 5 سال نمی باشد
نحوه انتقال سهام بانام
طریقه تبدیل سهام بانام به سهام بی نام و بالعکس
در صورت پیش بینی امکان صدور اوراق قرضه، ذکر شرایط و ترتیب آن ها
شرایط و ترتیب افزایش و کاهش سرمایه
مواقع و ترتیب دعوت مجامع
مقررات راجع به حد نصاب لازم جهت تشکیل مجامع عمومی و ترتیب اداره آن ها
تعداد مدیران و طرز انتخاب و مدت ماموریت و نحوه تعیین جانشین برای مدیرانی که فوت نموده و یا استعفا می کنند یا به جهات قانونی محجور، معزول و یا ممنوع می گردند
تعیین وظایف و حدود اختیارات مدیران
تعداد سهام تضمینی که مدیران باید به صندوق شرکت بپردازند، قید اینکه شرکت دارای چند نفر بازرس خواهد بود و نحوه انتخاب و مدت ماموریت آن ها
تعیین آغاز و پایان سال مالی شرکت و موعد تنظیم ترازنامه و حساب سود و زیان و تسلیم آن به بازرسان و مجمع عمومی سالانه
نحوه انحلال اختیاری شرکت و ترتیب تصفیه امور آن
چگونگی تغییر اساسنامه

- حداقل سرمایه شرکت های سهامی خاص یک میلیون ریال است.

- تعداد مدیران حداقل سه نفر است.

- تعداد سهامداران نباید از سه نفر کمتر باشد.

- در شرکت سهامی خاص اوراق قرضه قابل انتشار نیست.

- سهام شرکت سهامی خاص قابل عرضه در بورس نیست.

- انتقال سهام در شرکت سهامی خاص موکول به موافقت سایر شرکاست.

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت سهامی خاص:

1-تکمیل دو نسخه اظهارنامه شرکت سهامی خاص
2-تکمیل دو نسخه اساسنامه شرکت سهامی خاص
3-ارائه دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین
4-فتوکپی شناسنامه برابر اصل شده تمامی اعضای هیئت مدیره و سهامداران و بازرسین
5- فتوکپی کارت ملی  برابر اصل شده  تمامی اعضای هیئت مدیره و سهامداران و بازرسین
6-در صورتیکه اعضاء هیئت مدیره یا سهامداران اشخاص حقوقی باشند ارائه کپی آخرین روزنامه رسمی،شخص حقوقی و نامه معرفی نماینده (در سربرگ شرکت)و کپی شناسنامه و کپی کارت ملی برابر اصل شده نماینده شخص حقوقی
7-در صورت داشتن سهامدار خارجی برای اشخاص حقیقی ارائه کپی برابر اصل پاسپورت و برای اشخاص حقوقی ارائه گواهی ثبت شرکت نزد مرجع ثبت شده حاوی آخرین وضعیت شرکت و همچنین ارائه اصل و ترجمه وکالتنامه و اختیارنامه وکیل سهامدار خارجی (اعم از حقیقی و حقوقی)
8-ارائه گواهی عدم سوءپیشینه کیفری برای کلیه اعضا ی هیات مدیره و بازرسان شرکت از طرف متقاضی ثبت شرکت (مراکز پلیس +10)
9-ارائه اقرارنامه در متن صورتجلسه جهت کلیه ی اعضای هیات مدیره،مدیر عامل و بازرسان شرکت مبنی بر اینکه مشمول ممنوعیت های مندرج در اصل 141 قانون اساسی نبوده و هیچگونه ممنوعیت قانونی موضوع مواد 111و 126 قانون تجارت برای آن ها جهت عضویت در هیات مدیره و مدیر عاملی وجود ندارد.در زیر همین بند نمونه اقرارنامه آورده شده است:
نمونه متن اقرارنامه:کلیه اعضا هیئت مدیره و مدیر عامل اقرار نمودند مشمول ممنوعیت های مندرج در اصل 141 قانون اساسی و مواد 111 و 126 لایحه اصلاحی قانون تجارت نمی باشند.
10-ارائه اقرارنامه بازرس یا بازرسان در متن صورتجلسه مبنی بر اینکه هیچگونه نسبت فامیلی اعم از نسبی و سببی با مدیران و مدیر عامل شرکت تا درجه سوم از طبقه اول و دوم ندارند و خود و یا همسرشان نیز از مدیران و مدیر عامل شرکت بطور موظفی حقوق دریافت نمی دارند .در صورت کشف خلاف مشمول بند 3 ماده 243 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت خواهد بود.ارائه گواهی عدم سوءپیشنه کیفری کلیه اعضای هیات مدیره،مدیر عامل و بازرسان شرکت از طرف متقاضی ثبت لازم می باشد.در زیر همین بند نمونه اقرارنامه آورده شده است:
نمونه متن اقرارنامه:بازرس(بازرسین)اقرار نمودند مشمول ممنوعیت های مندرج در اصل 141 قانون اساسی و مواد 111 و 126 لایحه اصلاحی قانون تجارت نمی باشند.
11-ارائه اصل وکالتنامه یا کپی برابر اصل وکالتنامه
12-ارائه اصل قیم نامه یا کپی برابر اصل قیم نامه
13-پرداخت فیش 40.000 ریال بعنوان هزینه
14-ارائه گواهی بانکی مبنی بر پرداخت حداقل 35% سرمایه اولیه شرکت

روش و مراحل ثبت شرکت سهامی خاص:

1. نخست نسبت به تکمیل مدارک فوق اقدام نمایید.
2. سپس به سامانه اداره ثبت شرکت ها به نشانی http://sherkat.ssaa.ir مراجعه نمایید.
3. اطلاعات خواسته شده در قسمت پذیرش تاسیس را تکمیل کنید.
   (پس از وارد نمودن اطلاعات خود و در صورت داشتن وکیل، اطلاعات وکیل نوع شرکت (سهامی خاص) را انتخاب نمایید. با مشخص نمودن نوع شخصیت حقوقی و تکمیل اطلاعات متقاضی، نسبت به پیشنهاد نام شخصیت حقوقی (انتخاب نام شرکت) مورد نظر اقدام نمایید. بدین منظور، در قسمت اسامی درخواستی، پنج نام را به ترتیب اولویت وارد کنید. جهت انتخاب نام، نام هایی را انتخاب کنید که:
   الف) نام خارجی نباشد،
   ب) قبلاً به ثبت نرسیده باشد،
   ج)دارای معنا و مفهوم باشد،
   د) با فرهنگ انقلاب اسلامی مطابقت داشته باشد.
   سپس سرمایه شرکت را مشخص کنید. پس از آن اعضا شرکت و بازرسین را وارد کنید و سمت افراد و حق امضاداران را مشخص نمایید. نوع روزنامه رسمی  را اعم از ابرار یا جمهوری اسلامی انتخاب کنید و مدارک خواسته شده در سامانه را بارگذاری نمایید. پس از بازبینی اطلاعات وارد شده گزینه پذیرش نهایی را انتخاب کنید.
4. با طی کردن این مراحل، کارشناس حقوقی به بررسی اطلاعات وارد شده می پردازد، اگر دارای نقص باشد برای شما درسامانه ابلاغ رفع نقص ارسال می گردد و باید نقص را رفع نمایید و در صورت عدم نقص اطلاعات، آن را تاًیید می کند.
5. پس از پذیرش اینترنتی از طریق سامانه و اخذ تاًییدیه ی پذیرش، باید نسخ اصلی صورت جلسات تنظیمی و ضمائم آن ها را از طریق باجه های پست به صورت سفارشی به آدرس ذکر شده در تأییدیه ی پذیرش ارسال نمایید و از مراجعه ی حضوری به منظور تحویل مدارک خودداری کنید.
6. چنانچه مدارک تحویلی دارای نقص نباشد و مورد تایید کارشناس مربوطه قرار گیرد؛ دستور ثبت در دفتر ثبت شرکت ها را صادر می نماید و مشخصات محتویات در دفاتر مخصوص ثبت می شود. مسئول دفتر شروع به ثبت و پیش نویس آگهی تاسیس شرکت در دفتر ثبت شرکت ها می نماید. کارت شناسایی متقاضیان را اخذ می کند و آن را با مشخصات مندرج در شرکتنامه  تطبیق می دهد. احراز هویت متقاضیان، اخذ امضا از متقاضیان در ذیل ثبت در دفتر، تصدیق متقاضیان تحت عنوان ثبت با سند برابر است، نوشتن شماره ی ثبت در اظهارنامه و شرکتنامه ی شرکت از سایر اقدامات مسئول دفتر می باشد.
   مسئول ثبت دفتر، تشکیل پرونده داده و در روی آن از لحاظ تکمیل امضا گواهی می نماید. یک نسخه اساسنامه و شرکتنامه و اظهارنامه، تحویل موسسین می گردد و نسخه ی دیگر اظهارنامه و اساسنامه و شرکتنامه و پیش نویس آگهی را که تشکیل پرونده گردیده، جهت تحریر به اتاق تایپ ارسال می دارد
7. خلاصه مفاد اساسنامه باید ظرف مدت یکماه در روزنامه رسمی کشور و در یک روزنامه کثیرالانتشار درج و منتشر شود.لذا درج در روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران آخرین اقدام جهت ثبت شرکت می باشد.
   پس از تشکیل شرکت سهامی خاص می بایستی نسبت به تعیین حوزه مالیاتی و تشکیل پرونده دارایی،تهیه دفاتر قانونی و پلمپ دفاتر و اخذ کد اقتصادی اقدام نمایید.

پیش از هر چیز، لازم است اشاره گردد که نمایشگاه های بین المللی خود، زمینه ساز به وجود آمدن حمایت های بین المللی از مالکیت صنعتی در قالب کنگره ها و کنوانسیون های مهمی از جمله کنوانسیون پاریس گردیده اند. برای روشن شدن بیشتر مطلب ، ثبت شرکتها  لازم دانستیم ، ابتدا توضیحانی راجع به نحوه ی اثر گذاری نمایشگاه ها در سیستم حمایت بین المللی از مالکیت صنعتی داده و سپس وارد بحث اصلی شویم. لطفاَ ما را تا انتهای این مقاله همراهی بفرمایید.

• چگونگی منجر شدن نمایشگاه های بین المللی به رویدادهای بین المللی در حمایت از مالکیت صنعتی

در طول قرن نوزدهم و قبل از به وجود آمدن هر گونه کنوانسیون بین المللی در زمبنه مالکیت صنعتی، فراهم کردن حمایتی برای حقوق مالکیت صنعتی در کشورهای مختلف جهان مشکل بود و این موضوع یکی به دلایل گوناگونی قوانین داخلی کشورها و دیگری به این دلیل بود که درخواست ثبت اختراع باید تقریباَ در یک زمان یکسان در تمام کشورها انجام می گرفت تا از انتشار و افشاء آن در دیگر کشورها، که باعث می شد تازگی اختراع را در آن کشورها از بین ببرد، جلوگیری به عمل آورد. ( چون یکی از شرایط ثبت اختراع این است که اختراع جنبه نوآوری و تازگی داشته باشد) . این مسائل عملی و تجربی تمایل قویی ای را برای رفع این مشکلات به وجود آورد. لذا در نیمه دوم قرن نوزدهم بود که در جریان توسعه تکنولوژی و افزایش تجارت در سطح بین المللی، هماهنگی بین قوانین مالکیت صنعتی ، هم در زمینه ثبت اختراع و هم در زمینه علائم تجاری ضرورت پبدا کرد. در همین زمان دولت امپراطوری اتریش کشورهای دیگر را جهت شرکت در نمایشگاه های بین المللی اختراعات که در سال 1873 در وین برگزار گردید، دعوت نمود و در این شرکت، این موضوع آشکار شد که بسیاری از مخترعان خارجی تمایل نداشتند اختراعاتشان در نمایشگاه به نمایش گذاشته شود، چون آن ها عقیده داشتند که برای نمایش اختراعاتشان حمایت کافی وجود ندارد و این موضوع ابتدائاَ باید رفع شود.
نمایشگته اختراعات در سال 1873 و اعتراض مخترعان به کاستی حمایت بین المللی به دو رویداد منجر شد :
اول : اینکه در اتریش و به طور قطعی قانون خاصی وضع شد که برای اختراعات، علائم تجاری و طرح های صنعتی شرکت کنندگان خارجی در نمایشگاه حمایتی فراهم نمود.
دوم : اینکه، کنگره وین جهت متحدالشکل کردن ثبت اختراع در طول همان سال ( 1873) برگزار گردید و با دقت شماری از اصول و قواعد را که برای سیستم ثبت اختراع سودمند و مفید بود، پایه ریزی کرد و از دولت ها خواست که یک تفاهم و توافق بین المللی درباره حمایت از ثبت اختراع در اسرع وقت به وجود آوردند.
در پی کنگره وین بک کنگره هم در زمینه مالکیت صنعتی در پاریس در سال 1387 برگزار شد که نتیجه آن این تصمیم شد که یکی از دولت ها می بایستی برگزاری یک کنفرانس سیاسی بین المللی با موضوع تعیین مبانی برای قوانین متحد الشکل در زمبنه مالکیت صنعتی را بر عهده بگیرد.
به دنبال کنگره مذکور، یک پبش نویس نهایی پبشنهادی در اتحادیه بین المللی برای حمایت از مالکیت صنعتی که در فرانسه آماده شده بود به وسیله همین کشور به کشورهای دیگر فرستاده شد و همراه آن از آنان دعوت به عمل آورد که در کنفرانس بین المللی 1880 در پاریس شرکت نمایند. آن کنفرانس تشکیل شد و پیش نویس تهیه شده را که اساس مقررات ماهوی کنوانسیون پاریس است را تصویب نمود.
در سال 1883 یک کنفرانس سیاسی جدید در پاریس برگزار شد که با تصویب و امضای نهایی کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیا صنعتی پایان یافت. کنوانسیون پاریس ابتدائاَ توسط یازده کشور امضا شد که عبارتند از :
بلژیک، برزیل، السالوادور، فرانسه، ایتالیا، گواتمالا، هلند ، پرتغال ، صربستان ، اسپانیا و سوئیس. وقتی این کنوانسیون در 7 جولای 1884 وارد مرحله اجرائی شد، بریتانیای کبیر، اکوادور نیز آن را کاملاَ پذیرفتند و اعضای آن به چهارده عضو رسید.

• حمایت از علامت های تجاری عرضه شده در نمایشگاه های بین المللی

ماده 11 کنوانسیون پاریس، که از مواد عام آن محسوب می گردد، شامل تمامی مصادیق مالکیت صنعتی می باشد. بنابراین ماده، همه مصادیق مالکیت صنعتی و از جمله علائم تجاری که به صورت کالاهایی در نمابشگاه های رسمی یا شناخته شده بین المللی واقع در یکی از کشورهای عضو عرضه می شوند به طور موقت حمایت می شوند. طرق تامین حمایت موقت می تواند متعدد باشد. یک طریق آن اعطای یک حق خاص تقدم است. امکان دیگر برای حمایت که در برخی از قوانین ملی یافت می شود، شامل شناسایی حقی برای استعمال مقدم برای نمایش دهنده ی کالاهایی است که دارای علامت تجاری است و این حق در مقابل حقوق احتمالی کسب شده وسط طرف های ثالث قرار می گیرد.
هر کشوری می تواند برای اثبات شناسایی کالاهای مورد نمایش خود و تاریخ ورود آن، مدارک قابل استنادی را که ضروری می داند مطالبه نماید تا مثلاَ در مورد حق تقدم، بتوان از آن اسناد که دال بر شناسایی آن کالا می باشند، استفاده نمود.
در این رابطه، دولت ها موظف هستند در رابطه با حمایت موقت از موضوعات مذکور در ماده، قوانینی را وضع کنند . تعیین ساز و کار حمایتی به عهده خود کشورها واگذار شده است. قوانین ملی کشورها نه تنها باید شامل نمایشگاه های دائر شده در خود آن کشور شود بلکه باید حمایت از موضوعات مندرج در ماده 11، علائم تجاری عرضه شده در نمایشگاه های سایر کشورهای عضو اتحادیه را نیز دربرگیرد.
برای اینکه در عمل اشکالی در تشخیص رسمی بودن نمایشگاه ها پیش نیاید، کشورها به دبیرخانه سازمان جهانی مالکیت معنوی اسامی نمایشگاه های رسمی را اطلاع می دهند و دبیرخانه هم مراتب را به اطلاع سایر کشورها می رساند. برخی از کشورها در روزنامه رسمی خود اسامی نمایشگاه های رسمی را منتشر می سازند.
شایان ذکر است، در سال 1883 که کنوانسیون پاریس به تصویب رسید، مهلت حق تقدم برای ورقه های اختراع و مدل اشیاء مفید، 6 ماه و برای نقش صنعتی و علائم تجاری 3 ماه منظور شده بود.
در سال 1900، اصلاحیه اول، این مهلت برای گروه اول به 12 ماه و برای گروه دوم به 4 ماه افزایش یافت. در سال 1911، اصلاحیه دوم، 12 ماه ورقه های اختراع و مدل اشیاء مفید، بر طرح و نقش صنعتی نیز تسریع یافت اما در علائم تجاری بی تاثیر بود.
در سال 1935 نیز که آخرین دوره تغییرات صورت گرفت در مورد علائم تجاری، مهلت ها به 6 ماه افزایش یافت.

در انتقال سهام شرکت های سهامی خاص و عام که در بورس اوراق بهادار تهران پذیرفته نشده اند باید به نکات مشروحه ذیل توجه شود :
الف- ملاحظه اساسنامه شرکت در رابطه با چگونگی انتقال سهام
در شرکت های سهامی عام طبق ماده 41 " لایحه " نقل و انتقال سهام نمی تواند مشروط به موافقت هیات مدیره یا مجمع صاحبان سهام باشد و فقط با امضای دفتر ثبت سهام و مبادله برگه سهام صورت می پذیرد و اداره ثبت شرکت های تهران نیز نظارتی بر آن ندارد. اخذ کارت بازرگانی فوری  ارائه مفاصاحساب مالیات انتقال سهام در شرکت های سهامی عام به اداره ثبت شرکت ها الزامی نیست. در شرکت های سهامی خاص، اکثراَ قیودی در اساسنامه پیش بینی و انتقال سهم به تصویب ارکانی در شرکت یا طی مراحلی – از جمله ارائه سهام ، بدواَ به سایر سهام داران و در صورت عدم تمایل آن ها به سایرین – می شود.
در نتیجه در زمان انتقال سهام بانام در شرکت های سهامی خاص، ابتدا باید اساسنامه شرکت در بخش انتقال سهام با دقت بررسی و مصوبه مرجع پیش بینی شده در اساسنامه مبنی بر موافقت با انتقال سهام، در صورت وجود این قید، اخذ شود.
ب- تنظیم قرارداد و صلح حقوق سهام به صورت عادی
سهم عین نیست که مورد بیع واقع شود. ( به موجب ماده 338 قانون مدنی : بیع عبارت از تملیک عین به عوض معلوم است ) . در این قرارداد مشخصات انتقال دهنده، انتقال گیرنده، تعداد و مشخصات سهام ، منافع منفصل و متصل آن از جمله حق تقدم در افزایش سرمایه، مطالبات انتقال دهنده از شرکت و سود و اندوخته های احتمالی ذکر و نحوه پرداخت عوض ( نقدی یا اقساط ) و شرایط انتقال تعیین شود.
با توجه به اعتباری بودن سهم از جمله مدارک لاینفک قرارداد ترازنامه شرکت است که باید وضعیت دارایی و دیون و تعهدات شرکت در آن مشخص باشد. ضمناَ ترازنامه باید از سوی هیات مدیره شرکت تهیه شود و حسابرس معتمد صحت آن را احراز و تایید کرده باشد.
بنابراین مراحل انتقال سهام در شرکت های سهامی خاص علاوه بر اخذ موافقت مراجع پیش بینی شده در اساسنامه، عبارت از تنظیم قرارداد واگذاری سهام ، امضای دفتر ثبت سهام، پرداخت مالیات انتقال سهام و اعلام آن به اداره ثبت شرکت های محل وقوع شرکت است.
معمولاَ در اداره ثبت شرکت ها انتقال سهام ثبت و آگهی نمی شود و فقط پس از کنترل مدارک و ملاحظه مفاصاحساب مالیات انتقال سهام، مراتب در پرونده ضبط و مبنای محاسبه حد نصاب حضور سهام داران در مجامع عمومی شرکت قرار می گیرد.
تشریفات انتقال سهام بانام و مبنای انتقال سهام ثبت دفتر سهام شرکت است و قسمت اخیر ماده 40 " لایحه " هر انتقالی را که بدون ثبت در دفتر ثبت سهم صورت گرفته باشد، از نظر شرکت و اشخاص ثالث، فاقد اعتبار تلقی کرده است.
به نظر می رسد انتقالات قهری از جمله انتقال قضایی، اجرایی و ارث از شمول مواد فوق مستثنی باشند زیرا اگر شخصی از طریق تنظیم قرارداد واگذاری سهام یا آنچه در جامعه مرسوم است، از طریق مبایعه نامه عادی سهامی را خریداری و موافقت مراجع پیش بینی شده در اساسنامه را نیز اخذ کرده باشد ولی انتقال دهنده از حضور در شرکت و امضای دفتر ثبت سهام امتناع ورزد، چاره ای جز مراجعه به دادگاه و الزام انتقال دهنده و شرکت به ثبت انتقال سهام باقی نمی ماند.
در این مورد پس از گذشت مدت طولانی و صدور حکم قطعی از مراجع قضایی، در صورت امتناع هیات مدیره شرکت از ارائه دفتر ثبت سهام و عدم اجرای حکم ، تلاش انتقال گیرنده و دادخواهی او در دادگاه بی نتیجه خواهد بود.
در مورد انتقال اجرایی که بستانکار برای وصول مطالبات خود سهام مدیون در شرکت های سهامی را برای توقیف به اجرای احکام معرفی می کند، پس از برگزاری تشریفات مزایده، سهام به بستانکار یا دیگری از طریق برگزاری مزایده و تنظیم و امضای صورت جلسه مزایده منتقل می شود. در این مورد، اجرای احکام دادگاه، با اداره ثبت شرکت های محل، مکاتبه و دادنامه و مراتب مزایده را به مرجع مذکور اعلام می کند. انتقال اجرایی در دفاتر ثبت شرکت ها ثبت و در روزنامه به صورت " آگهی رسمی " چاپ می شود و این آگهی جایگزین ثبت دفتر سهام خواهد بود. هیات مدیره شرکت مکلف است این شخص را که از طریق انتشار " آگهی رسمی " به عنوان سهام دار شناسایی شده، در مجامع عمومی بپذیرد و حقوق سهام داری وی را به رسمیت بشناسد. در غیر این صورت هیات مدیره مشمول عنوان جزایی بند یک ماده 253 " لایحه " خواهد بود.
در صورت فوت سهام دار، سهام قهراَ به وراث منتقل می شود و هیات مدیره موظف است پس از وصول فتوکپی مصدق گواهی وفات، گو.اهی انحصار وراثت و گواهی مالیات بر ارث و اسناد سجلی وراث نسبت به درج اسامی و تعداد سهام وراث در دفتر ثبت سهام اقدام و مراتب را به اداره ثبت شرکت ها نیز اعلام نماید.
بدیهی است عدم درج و ثبت نام وراث در دفتر ثبت سهام شرکت باعث عدم اعتبار انتقال قهری سهم نیست و وراث می توانند با ارائه مدارک در مجامع شرکت حضور یافته و ممانعت هیات مدیره از حضور آنان عنوان جزایی بند یک ماده 253 " لایحه " را شامل هیات مدیره خواهد کرد.

تعیین آغاز شخصیت حقوقی از این نظر واجد اهمیت است که نقطه ی آغاز تعهدات شرکت را معین می کند.  پلمپ دفاتر در واقع تا قبل از تحقق شخصیت حقوقی علی الاصول ،نمی توان تعهداتی را که شرکا بر عهده  گرفته اند بر عهده ی شرکت گذاشت،چرا که شرکتی وجود ندارد تا بتواند متعهد شود.

در این رابطه ماده ی 583 قانون تجارت مقرر می کند «کلیه ی شرکت های تجارتی مذکور در این قانون شخصیت حقوقی دارند»،ولی به هیچ وجه معین نمی کند که این شخصیت حقوقی از چه زمانی ایجاد می شود.برعکس،قانون گذار ما در ماده ی 584 برای تشکیلات غیر تجارتی،تاریخ دقیق ایجاد شخصیت حقوقی را معین کرده است که از تاریخ ثبت در دفتر مخصوص وزارت دادگستری است.موسسات و تشکیلات دولتی و شهری نیز به محض ایجاد و بدون احتیاج به ثبت،دارای شخصیت حقوقی می شوند(ماده ی 587 ق.ت).

پس به طور مسلم،شرکت های تجاری-همانند موسسات و تشکیلات دولتی-برای آنکه شخصیت حقوقی پیدا کنند نیاز به ثبت ندارند،اما از چه تاریخی دارای شخصیت حقوقی می شوند؟پاسخ کلی به این سوال آسان است و آن این است که در حقوق ایران،شرکت از تاریخی دارای شخصیت حقوقی خواهد بود که ایجاد و به عبارت قانون گذار«تشکیل»شده باشد.اما پاسخ به اینکه شرکت از چه تاریخی تشکیل می شود در مورد شرکت های مختلف یکسان نیست و هر شرکتی تابع قواعد خود است:
-شرکت های با مسئولیت محدود،تضامنی و نسبی وقتی تشکیل می شوند که تمام سرمایه ی نقدی آن ها تادیه و سهم الشرکه غیر مقدی نیز تقویم و تسلیم شده باشد(مواد96،118 و ماده ی 185 ناظر به ماده ی 118 قانون تجارت).
-شرکت سهامی عام پس از تشکیل مجمع عمومی موسس و احراز پذیره نویسی کلیه ی سهام شرکت و پرداخت مبالغ لازم و تصویب اساسنامه ی شرکت و همچنین انتخاب اولین مدیران و بازرسان و قبول سمت توسط آنان تشکیل می شود(ماده ی 17 لایحه ی قانونی 1347).

شرکت سهامی خاص پس از امضای اساسنامه توسط کلیه ی سهامداران،پرداخت قسمت نقدی سرمایه-که نباید کمتر از 35 درصد کل مبلغ رسمی سهام باشد-انتخاب اولین مدیران و بازرسان توسط کلیه ی سهامداران و قبول سمت مدیریت و بازرسی توسط مدیران و بازرسان تشکیل می شود(ماده ی 20 لایحه ی قانونی 1347).

-شرکت مختلط سهامی در صورتی تشکیل می شود که مقررات مواد مندرج در ماده ی 176 قانون تجارت رعایت شده باشد.این مواد عبارت اند از:ماده ی 28،38 و 39 قانون تجارت 1311 راجع به شرکت های سهامی که در این مورد هنوز به قوت خود باقی اند.به موجب این مواد ،برای تشکیل شرکت لازم است:
1-تمام سرمایه از طرف شرکا تعهد شده و لااقل یک سوم آن پرداخت شده باشد(مواد 38 و 39 قانون تجارت 1311)
2-سهم الشرکه شرکای سهیم به سهام یا قطعات سهام به شرح مندرج در ماده ی 28 قانون تجارت 1311 تقسیم شده باشد.
-تشکیل شرکت تعاونی تابع مقررات حاکم بر تشکیل شرکتی است که قالب شرکت تعاونی را تشکیل می دهد.برای مثال،اگر شرکت تعاونی قالب شرکت سهامی را انتخاب کرده باشد،زمان تشکیل آن تابع مقررات این شرکت خواهد بود.

قانون گذار درباره ی زمان تشکیل مختلط غیر سهامی مقرراتی وضع نکرده است.مسلم است که شخصیت هیچ شرکتی از زمان انعقاد قرارداد و به صرف آن ایجاد نمی شود،چه انعقاد قرارداد شرکت به خودی خود به معنای تشکیل سرمایه ی جمعی نیست و تا عملاَ چنین سرمایه ای تشکیل نشود،تعهد مستقلی برای شرکت ایجاد نمی شود، اما آیا می توان گفت که شرکت مختلط غیر سهامی باید ثبت شود تا شخصیت حقوقی پیدا کند؟وجود ماده ی 150 قانون تجارت چنین شبهه ای را القا می کند.به موجب این ماده: «در مورد تعهداتی که شرکت مختلط غیر سهامی ممکن است قبل از ثبت شرکت کرده باشد،شریک با مسئولیت محدود در مقابل اشخاص ثالث در حکم شریک ضامن خواهد بود... ».

آیا این جمله به این معنا نیست که تا شرکت ثبت نشده،شرکا در حالت قبل از تشکیل هستند و همگی مسئولیت تضامنی دارند؟ماده ی 152 قانون تجارت این شبهه را تا حدودی برطرف می کند.به موجب این ماده: «هر گاه شرکت به طریقی غیر از ورشکستگی منحل شود و شریک با مسئولیت محدود هنوز تمام یا قسمتی از سهم الشرکه ی خود را نپرداخته اند و یا پس از تادیه مسترد داشته است،طلبکاران شرکت حق دارند معادل آنچه که از بابت سهم الشرکه باقی مانده است،مستقیماَ علیه شریک با مسئولیت محدود اقامه ی دعوا نمایند... ».

مفهوم مخالف این ماده این است که اگر شریک مزبور سهم الشرکه ی خود را پرداخته باشد،طلبکاران فقط می توانند به شرکت مراجعه کنند،زیرا شرکت با پرداخت سهم الشرکه از جانب شرکا تشکیل می شود و مراجعه به شرکا مورد ندارد.بر عکس،تا زمانی که سهم الشرکه ی شرکا پرداخت نشده،طلبکاران می توانند شخصیت حقوقی شرکت را نادیده بگیرند و به طور مستقیم به شرکا که سهم الشرکه را هنوز نداده اند،مراجعه کنند.از این گذشته، برای تعیین تاریخ تشکیل شرکت مختلط غیر سهامی می توان از قاعده ی وحدت ملاک استفاده کرد.

در واقع، قانون گذار در مورد شرکت های با مسئولیت محدود و تضامنی مقرر داشته است که شرکت وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه ی نقدی پرداخت و سهم الشرکه ی غیر نقدی نیز تقویم و تسلیم شده باشد(مواد 96 و 118 قانون تجارت)با توجه به اینکه شرکت مختلط غیر سهامی آمیخته ای است از شرکت های تضامنی و با مسئولیت محدود،اجرای مقررات این دو شرکت در مورد شرکت مختلط غیر سهامی کاملاَ منطقی است، کما اینکه در مورد شرکت های مختلط سهامی چنانچه گفتیم، قانون گذار تشکیل شرکت را تابع مقررات شرکت های سهامی کرده است.پس،به نظر ما در مورد شرکت مختلط غیر سهامی نیز باید گفت که شرکت زمانی تشکیل شده تلقی می شود که«تمام سرمایه ی نقدی تادیه و سهم الشرکه ی غیر نقدی نیز تقویم و تسلیم شده باشد».در این زمان،دارایی جمعی،یعنی دارایی شرکت ایجاد می شود و در نتیجه اشخاص ثالث می توانند به طور مستقل به شرکت که واجد شخصیت حقوقی است،مراجعه کنند.

به هر حال،تشتت در مقرراتی راجع به تاریخ شروع شخصیت جقوقی در شرکت های مختلف و مشکلات ناشی از آن ایجاب می کند که قانون گذار ما برای ایجاد شخصیت حقوقی شرکت تاریخ دقیقی معین کند که بهترین تاریخ، تاریخ ثبت شرکت است و برای آنکه افراد به ثبت شرکت های تشکیل شده مبادرت کنند، مسئولیت تضامنی آنان قبل از ثبت باید برقرار گردد.قانون گذار ایران،در وضع ماده ی 220 قانون تجارت چنین هدفی داشته است،اما اولاَ این ماده در صورتی اعمال می شود که شرکت مطابق قانون تجارت تشکیل نشده باشد و بنابراین،عدم ثبت لزوماَ به اجرای آن منتهی نمی شود،ثانیاَ به جای شناسایی مسئولیت تضامنی مستقیم شرکا،همکاری آنان را شرکت تضامنی تلقی کرده است که مستلزم این است که طلبکاران ابتدا به شرکت مراجعه کنند و بعد به شرکا که این امر خود، مشکلاتی را به بار می آورد.

در مطالب گذشته مکرراً از اظهارنامه و اساسنامه شرکت ها نام برده شد که اکنون لازم است با آن ها بیشتر آشنا شویم. چنانچه گفتیم، ازجمله مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت های سهامی خاص، دو برگ اظهارنامه شرکت سهامی و دو جلد اساسنامه شرکت سهامی و از جمله مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت های سهامی عام، دو نسخه طرح اساسنامه با رعایت ماده 8 لایحه اصلاحی قانون تجارت که به امضاء موسسین رسیده باشد و دو نسخه اظهارنامه می باشد.

بیشتر بخوانید:
ثبت شرکت سرمایه گذاری

 اساسنامه: اساسنامه شرکت اساس تشکیلات و طرز اداره و عمل شرکت را معین می کند. اساسنامه شرکت سهامی را نمی توان بر اساس قرارداد تشریح نمود زیرا در قرارداد رضایت کلیه طرفین قرارداد برای تصویب یا تغییر آن لازم است در صورتیکه قانون تجارت تصویب اساسنامه را به اکثریت تجویز می کند. بنابراین مقررات مربوط به عقد و قرارداد در مورد شرکت های سهامی صادق نیست و شرکت را باید سازمان حقوقی مستقلی دانست که قانون برای آن مقرراتی وضع کرده است. بنابراین عملاَ اساسنامه از اهمیت فوق العاده ای برخوردار می باشد.

ولی این بدان معنا نیست که اساسنامه غیر قابل تغییر است بلکه در مواقع ضروری و بنا به تشخیص مجمع عمومی فوق العاده هر یک از موارد آن را به شرطی که مغایرت با مفاد قانون تجارت پیدا نکند می توان تغییر داد و قبلاَ گفته شد که اساسنامه باید مطابق ماده 8 لایحه اصلاحی قانون تجارت تهیه و تنظیم شود.

کلیات اساسنامه شرکت های سهامی خاص:

موضوع،مدت و مرکز اصلی شرکت

ماده 1-نام شرکت:نام شرکت عبارت است از.............(شرکت سهامی خاص)

ماده 2-موضوع شرکت:عبارت است از...................

ماده 3-مدت شرکت:از تاریخ ثبت شرکت به مدت......................خواهد بود.

ماده 4-مرکز اصلی شرکت و شعب آن مرکز اصلی شرکت......................

تبصره 1-مجمع عمومی فوق العاده می تواند نسبت به انتقال مرکز اصلی شرکت اقدام یا به هیات مدیره در خصوص تغییر مرکز شرکت تفویض اختیار نماید.

تبصره 2-هیات مدیره می تواند در صورت لزوم شعب یا نمایندگی هایی در داخل یا خارج از کشور دایر نسبت به انحلال آن ها اقدام نماید.

کلیات اساسنامه شرکت های سهامی عام:

ماده 1-تشکیل شرکت: بین دارندگان سهامی که طبق مقررات اساسنامه حاضر بوجود آمده یا بعداً بوجود آید با رعایت قوانین جاریه و مقررات اساسنامه حاضر شرکتی به نام (شرکت سهامی عام) که در موارد بعدی بطور اختصار شرکت نامیده می شود تشکیل می گردد.

ماده 2-نام شرکت:نام شرکت عبارت است از..........................شرکت سهامی عام

ماده 3-موضوع شرکت............................................................................

*سرمایه گذاری و مشارکت در سایر شرکت ها از طریق تعهد سهام شرکت های جدید و تعهد سهام شرکت های موجود.

*اخذ نمایندگی ایجاد شعبه و اعطای نمایندگی در داخل و خارج از کشور

ماده 4-مدت شرکت:شرکت برای مدت نامحدود تشکیل شده است.

ماده 5-مرکز اصلی شرکت و شعب آن: مرکز اصلی شرکت در ............................می باشد تعیین و تغییر نشانی مرکز اصلی شرکت در صورت لزوم بنا به تصویب هیات مدیره صورت خواهد گرفت.

اظهارنامه شرکت سهامی: اظهارنامه در واقع سند ثبت شرکت سهامی عام و خاص است که مفاد آن بایستی از سوی موسسان بر اساس ماده 7 لایحه اصلاحی قانون تجارت تنظیم شود. اظهارنامه توسط موسسین باید از باجه فروش اوراق بهادار واحدهای ثبتی تهیه گردد که در دو نسخه تنظیم می شود و بعد از ثبت، متصدی ثبت شرکت ها (متصدی اقدام) نسخه ثانی آن را با قید تاریخ و نمره ثبت شرکت امضاء و به مهر اداره ثبت شرکت ها (یا واحد ثبتی) ممهور کند و به متقاضی تسلیم نماید.

کلیات اظهارنامه ثبت شرکت های سهامی خاص:

1-نام شرکت................................................................

2-موضوع شرکت........................................................

3-مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن به تفکیک و تعداد سهام بانام و بی نام و مبلغ اسمی آن ها 

4-میزان سهام و تعهد هر یک از موسسین و مبلغی که پرداخت کرده اند با تعیین شماره حساب و نام بانکی که وجوه پرداختی در آن واریز شده است در مورد آورده غیر نقدی یعنی اوصاف و مشخصات و ارزش آن به نحوی که بتوان از کم و کیفیت آورده غیر نقدی اطلاع حاصل نمود.

5-مرکز اصلی شرکت....................................کد پستی......................

6-نشانی کامل شعب و کد پستی شرکت و نام مدیران آن..........................

7-مدت شرکت از تاریخ ثبت به مدت............................

8-مدیران شرکت و اشخاصی که حق امضا دارند..........

9-کلیه اوراق و اسناد بهادار و تعهد آور شرکت به امضای....................همراه با مهر شرکت و اوراق عادی و اداری به امضای...................همراه با مهر شرکت معتبر می باشد.

10-نام مدیر عامل، شماره ملی و حدود اختیارات آن در شرکت

11-بازرسان اصلی و علی البدل شرکت

12-اساسنامه شرکت مشتمل بر........ماده و ........تبصره می باشد که در جلسه مورخ ...........موسسین شرکت به تاریخ ...............تصویب رسیده است.

13-نام روزنامه های کثیرالانتشار شرکت جهت درج آگهی...............................

14-هویت کامل و اقامتگاه موسسین و تعداد سهام بانام و بی نام و سهام ممتاز و محل امضاء موسسین

کلیات اظهارنامه ثبت شرکت های سهامی عام:

1-نام شرکت.................................تاریخ تنظیم اظهارنامه..................................

2-موضوع شرکت........................................................................................

3-مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن به تفکیک و تعداد سهام بانام و بی نام و مبلغ اسمی آن ها 

4-میزان سهام و تعهد هر یک از موسسین و مبلغی که پرداخت کرده اند با تعیین شماره حساب و نام بانکی که وجوه پرداختی در آن واریز شده است در مورد آورده غیر نقدی یعنی اوصاف و مشخصات و ارزش آن به نحوی که بتوان از کم و کیفیت آورده غیر نقدی اطلاع حاصل نمود.

5-مرکز اصلی شرکت....................................کد پستی..........................

6-نشانی کامل شعب و کد پستی شرکت و نام مدیران آن..............................

7-مدت شرکت از تاریخ ثبت به مدت....................

8-هویت کامل و اقامتگاه موسسین و تعداد سهام با نام و بی نام و سهام ممتاز و میزان  تعهد هر یک از موسسین و محل امضاء موسسین

یادآوری می گردد کلیه مدارکی که از بدو تاسیس و ثبت شرکت و انجام تغییرات بعدی شرکت به مرجع ثبت شرکت ها تحویل داده می شود اولاَ باید در دو نسخه تنظیم شده باشند. ثانیاً پس از ثبت شرکت یا ثبت تغییرات شرکت نسخه ای از آن ها ممهور به مهر مرجع ثبت شرکت ها شده و به متقاضی تسلیم شود. بدیهی است که متقاضی باید آن ها را در پرونده ثبتی تشکیل شده در محل شرکت نگاهداری نموده و در صورت نیاز به ارائه به سایر ادارات یا بانک ها تصویر مصدق آن ها را ارائه نماید و اصل مدار ک یادشده مختص خود شرکت می باشد.